ในยุคนี้ความแตกต่างทางด้านเทคโนโลยีการพัฒนา ERP ของโลกมีน้อยลงทุกที ประเทศกำลังพัฒนาสามารถพัฒนาด้วยเทคโนโลยีเดียวกันกับชาติตะวันตก นำมาซึ่งปรากฏการณ์การ outsource ครั้งใหญ่มาที่ประเทศอินเดีย ดังนั้น ERP ตะวันตกจะอาศัยเพียงแค่ความแตกต่างทางด้านเทคนิค ที่เรียกว่า technology approach ไม่ได้แล้ว ต้องมุ่งมาสู่ socio-technological approach ซึ่งเน้นความสมดุลระหว่างเทคโนโลยีและความเหมาะสมในการใช้งาน รวมทั้งสอดคล้องกับพฤติกรรมผู้บริโภคที่เป็นชาวเอเชียมากขึ้น อาทิเช่น ลดการใช้พลังงาน (Global warming ),ใช้ทรัพยากรในท้องถิ่นได้ ไม่ต้องลงทุนมโหฬารแต่ได้ผลเล็กน้อย (Small is beautiful) ,ลดการพึ่งพาจากต่างชาติ (เศรษฐกิจพอเพียง),
..
ขณะเดียวกัน ผู้ผลิต ERP ระดับโลกต่างยอมรับถึงศักยภาพ และโอกาสขนาดมหาศาลของ Asia โดยเฉพาะประเทศจีน การบุกตลาดจีนให้ได้ประสิทธิภาพ คงไม่สามารถอาศัยเพียงแค่การปรับการ implement ได้ หากแต่จะต้องลงทุนปรับแก้ตั้งแต่ product คือตัวโปรแกรมเองให้ตรงกับความต้องการของตลาดอย่างแท้จริง
บริษัทยักษ์ใหญ่ทางด้าน ERP หลายราย จึงได้ประกาศแผนการสร้าง ERP ยุคใหม่ ด้วยงบประมาณมหาศาล ด้วยเวลาเป้าหมายมากกว่า 7 ปี หลายบริษัทได้สร้างฐานการผลิตในจีนใหลายหัวเมือง ในซีอานอันเป็นเมืองมหาวิทยาลัยของจีนจึงมีบริษัทยักษ์หลายรายไปตั้งอยู่
